św. Adrian z Canterbury, opat

9 stycznia – wspomnienie dodatkowe

Adrian (Hadrian) z Canterbury urodził się w Afryce Północnej. Posiadał głęboką znajomość Pisma Świętego, był biegły w nauce ojców Kościoła, władał dobrze greką i łaciną. Wyznaczony przez papieża św. Witaliana na stanowisko arcybiskupa Canterbury. Wymówił się od tej godności, uważając się za niegodnego, zaproponował na to miejsce św. Teodora z Tarsu. Papież zgodził się, pod warunkiem że Adrian będzie doradcą Teodora. Oboje wyruszyli do Brytanii w 668 roku.

Podczas podróży Adrian został uwięziony przez Ebroina, burmistrza Neustrii we Francji, jako wysłannik wschodniego cesarza. Teodor ruszył w dalszą drogę sam. Po uwolnieniu Adrian dotarł do Brytanii i został mianowany opatem w klasztorze benedyktyńskim św. Piotra i Pawła w Canterbury (później opactwo św. Augustyna). Pod jego rządami szkoła klasztorna zdobyła sławę przyciągając wielu studentów z zagranicy. Zmarł 9 stycznia ok. 710. Jest patronem jeźdźców.