bł. Jan Duns Szkot OFM

8 listopada – wspomnienie dowolne

Urodził się w 1265 roku w szkockim miasteczku Duns (w hrabstwie Berwick). W 1279 roku wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych. Po święceniach kapłańskich w 1291 roku podjął studia na Uniwersytecie w Paryżu (1293-1296). Wykładał następnie na uniwersytetach w Cambridge, Oxfordzie i Paryżu. W 1303 roku został wygnany z Paryża, ponieważ odmówił złożenia podpisu pod apelem Filipa IV Pięknego, który odwołał się do soboru przeciw papieżowi Bonifacemu VIII. Rok później powrócił i uzyskał tytuł magistra teologii. W 1307 roku znów opuścił Paryż i udał się do Kolonii, gdzie pełnił urząd regenta studiów teologicznych. Umarł w Kolonii 8 listopada 1308 roku.

Obok nauki o Bogu w Trójcy Świętej Jedynym i chrystologii, wielkim jego osiągnięciem była mariologia. Dzięki jego nauce doszło do ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Dziewicy; przekonania o tej tajemnicy Duns gorliwie bronił, czym zasłużył sobie na tytuł "Doktora maryjnego". Jan Paweł II nawiedzając jego grób 15 listopada 1981 roku, nazwał go "duchową twierdzą wiary". Potwierdzenia jego kultu dokonał w Bazylice Watykańskiej 20 marca 1993 roku.

Modlitwa

Boże Ojcze, źródło wszelkiej mądrości, który w błogosławionym Janie Dunsie Szkocie, prezbiterze i obrońcy Niepokalanego Poczęcia, dałeś nam przewodnika życia i nauki, † spraw, abyśmy oświeceni jego przykładem i ożywieni jego nauczaniem, * trwali wiernie przy Chrystusie. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.