Ks. Piotr Skarga Powęski, Sługa Boży
8 grudnia – rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego 
Za zgodą watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych oraz Metropolity Krakowskiego rozpoczyna się proces beatyfikacyjny ks. Piotra Skargi SJ. Pierwsza, uroczysta sesja procesu beatyfikacyjnego wybitnego kaznodziei i jezuity odbyła się 8 grudnia w Domu Arcybiskupów Krakowskich.
Modlitwa o beatyfikację Sługi Bożego ks. Piotra Skargi SJ
Panie Jezu Chryste, Ty otaczasz Twoje wierne sługi chwałą. Wspomnij na liczne apostolskie prace, trudy i cierpienia, jakie Twój sługa ks. Piotr Skarga podejmował dla zbawienia dusz i jedności Kościoła.
Niech Twoja dobroć zajaśnieje nam przez łaskę wyniesienia go przez Kościół do chwały ołtarzy. Prosimy Cię o to przez wstawiennictwo Twojej Matki Maryi, której cześć ks. Skarga gorliwie w naszym narodzie szerzył oraz przez wstawiennictwo wszystkich Świętych, o których cześć w pisanych żywotach usilnie zabiegał.
Niech dzień wyniesienia ks. Piotra do chwały świętości umocni wiarę ludu Twego i zachęci wiernych do naśladowania chrześcijańskich cnót. Udziel nam, Panie, czego pragnie serce nasze. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Kalendarium życia ks. Piotra Skargi
- 1536 — 2 lutego urodził się w Grójcu na Mazowszu.
- 1552 — Studiował w Akademii Krakowskiej (do 1555), gdzie uzyskał stopień bakałarza na wydziale filozoficznym.
- 1555 — Objął kierownictwo szkoły parafialnej przy kolegiacie św. Jana w Warszawie.
- 1560 — W 1560 wyjechał ze swym wychowankiem (Janem Tęczyńskim) do Wiednia, gdzie prawdopodobnie po raz pierwszy zetknął się z zakonem jezuitów.
- 1562 — Powrócił do Polski i we Lwowie został subdiakonem i kaznodzieją katedralnym.
- 1563 — Objął probostwo w Rochatynie, którego zrzekł się po otrzymaniu kanonii.
- 1564 — Przyjął święcenia kapłańskie za zachętą arcybiskupa lwowskiego Pawła Tarły.
- 1565 — Został mianował kanonikiem i kanclerzem kapituły lwowskiej. Poza pracą duszpasterską poświęcił się posłudze biednym, chorym, cierpiącym.
- 1569 — Wyjechał do Rzymu, gdzie 2 lutego w 33 urodziny wstąpił do nowicjatu księży jezuitów na Kwirynale i rozpoczął studia teologiczne w Kolegium Rzymskim, będąc także spowiednikiem w bazylice watykańskiej.
- 1571 — Powrócił do Polski. W kolegiacie w Pułtusku objął urząd kaznodziei i profesora w kolegium jezuickim.
- 1573 — Przeniesiono go do Wilna, gdzie został wicerektorem kolegium jezuickiego.
- 1573 — Powołał do życia Bractwo Najświętszego Sakramentu w Wilnie.
- 1577 — Złożył czwarty ślub - bezwzględnego posłuszeństwa Ojcu Świętemu - zostając profesem, czyli rzeczywistym członkiem Towarzystwa Jezusowego.
- 1579 — Został pierwszym rektorem Akademii Wileńskiej.
- 1579 — Wydał swe najbardziej poczytne dzieło "Żywoty świętych".
- 1579 — Towarzyszył królowi Stefanowi Batoremu w czasie oblężenia Połocka.
- 1583 — Król Stefan Batory mianował go doradcą namiestnika Inflant ks. bpa wileńskiego Jerzego Radziwiłła.
- 1584 — Przybył do Krakowa i został przełożonym domu zakonnego św. Barbary. W tym samym roku założył w Krakowie Arcybractwo Miłosierdzia Bogarodzicy.
- 1588 — Powołał kolejne dzieła dobroczynne: Skrzynkę św. Mikołaja i Bank Pobożnych.
- 1588 — Objął urząd kaznodziei królewskiego Zygmunta III Wazy (przez 24 lata, aż do swojej śmierci).
- 1592 — Wobec zarazy morowej w Krakowie ustanowił (21 marca) Bractwo Betanii św. Łazarza do grzebania zmarłych.
- 1594 — Został powołany przez wiceprowincjała zakonu jezuitów na kaznodzieję do Lublina.
- 1596 — Położenie kamienia węgielnego pod budowę kościoła św. Piotra i Pawła w Krakowie, o fundację którego starał się ks. Skarga u króla Zygmunta III Wazy (w 1608 odprawiono pierwsze nabożeństwo).
- 1596 — Przyczynił się do zawarcia unii katolików z prawosławnymi - tzw. Unii brzeskiej.
- 1597 — Wydał "Kazania na niedziele i święta" oraz "Kazania sejmowe".
- 1600 — Opublikował "Kazania o siedmiu sakramentach" oraz "Kazania przygodne"
- 1603 — Wydał "Roczne dzieje Kościelne od narodzenia Pana i Boga naszego Jezusa Chrystusa", będące streszczeniem dzieła kardynała Cezara Baroniusza "Annales Ecclesiastici".
- 1610 — Wydrukował "Wzywanie do pokuty obywatelów Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego", będące jego testamentem politycznym.
- 1612 — 27 września godz. 4.00 zmarł w Krakowie i został pochowany w kościele św. Piotra i Pawła przy ul. Grodzkiej.
Wybrane dzieła literackie
- Żywoty świętych, Wilno 1579 (ukazało się 8 wydań za życia autora).
- Siedem filarów, na których stoi katolicka nauka o Przenajświętszym Sakramencie Ołtarza, Wilno 1582;
- Bractwo miłosierdzia, Kraków 1588;
- Kazania na niedziele i święta całego roku, Kraków 1595;
- Kazania sejmowe, 1597 (traktat polityczny w formie kazań);
- Kazania o siedmi sakramentach, Kraków 1600;
- Żołnierskie nabożeństwo, Kraków 1606;
- Próba zakonu Societatis Iesu, Kraków 1607;
- Kazania przygodne, Kraków 1610; (wybór kazań maryjnych)
- Wzywanie do pokuty obywatelów Korony Polskiej i W. Księstwa Litewskiego, Kraków 1610;
- Wzywanie do jednej zbawiennej wiary, Wilno 1611;
Niektóre dzieła miłosierdzia
"Bez miłosierdzia wiara katolicka iako drzewo bez owocu, nadzieia iako naiemnik bez roboty, miłość iako matka bez dzieci, modlitwa iako ptak bez skrzydeł, post iako potrawa bez soli…"
- 1584 — Bractwo Miłosierdzia
"Na tym iest to Bractwo, abyśmy opatrowali domowy szpital, y domowe mizerye, ktore są więtsze y pierwsze, niżeli żebracze pospolite. W którym to szpitalu zamykaią się wedle Pisma S. wdowy, sieroty, przychodnie y rozmaici ubodzy a niedostateczni rozmaitymi nędzami y przygodami utrapieni y od P.Boga nawiedzeni, iako ubóstwem, głodem, niemocą; ułomnością członków, ogniem, utratą; więzieniem, długami, niewolit krzywdami, potwarzą; prawowaniem, lichwami y innemi doległościami domowemi".
- 1587 — Bank Pobożnych [Mons pietatis; "Komora Potrzebnych"] dla ludzi wyniszczanych "kredytem" (lichwą) - bezprocentowe pożyczki.
- 1588 — Skrzynka św. Mikołaja to fundusz "Banku pobożnego", przeznaczony na posagi dla ubogich dziewcząt, niejednokrotnie stawianych wobec bezlitosnej alternatywy: "abo czystość y wstyd przedać, abo głodem umrzeć".
- 1592 — Bractwo Betanii św. Łazarza dla pielęgnowanie chorych, grzebanie najuboższych (marzec - zaraza morowa w Krakowie).
2012 – Rok ks. Piotra Skargi
W roku 400. rocznicy śmierci
UCHWAŁA Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 września 2011 r.
w sprawie ustanowienia roku 2012 Rokiem księdza Piotra Skargi
„Która jest pierwsza i zasłużeńsza Matka, jak Ojczyzna, która jest gniazdem wszystkich matek i powinowactw waszych i komorą dóbr waszych wszystkich. (…) Oną miłując, sami siebie miłujecie”– ksiądz Piotr Skarga
W czterechsetną rocznicę śmierci Piotra Skargi, który dzielnie, słowem i czynem, zabiegał o szacunek dla Ojczyzny i lepszy byt dla rodaków, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, w uznaniu Jego zasług, postanawia oddać hołd Piotrowi Skardze.
Piotr Skarga, właściwie Piotr Powęski (1536–1612), był pisarzem, teologiem, jezuitą i kaznodzieją. Posiadał wielki talent krasomówczy, potrafił zdobyć posłuch wśród ludzi wszystkich stanów, słuchali go nawet królowie. Zapisał się na kartach historii jako czołowy polski przedstawiciel kontrreformacji, filantrop oraz Ten, który w trosce o Ojczyznę miał odwagę nazwać po imieniu największe polskie przywary. Nawoływał do zmian postaw rządzących, do reform, by nie doprowadzić Rzeczypospolitej do upadku.
Zdolności pisarskie Piotra Skargi oraz Jego kunszt zostały docenione przez innych artystów. Dzieło hagiograficzne „Żywoty świętych” Adam Mickiewicz nazwał najpoetyczniejszym ze wszystkich, które w języku polskim kiedykolwiek były napisane, a wizerunek Skargi proroka utrwalił Jan Matejko w znanym obrazie „Kazanie Skargi”.
Poza działalnością pisarską i kaznodziejską Piotr Skarga zajmował się wszechstronną działalnością filantropijną, zakładając m.in. Bractwo Miłosierdzia, Bank Pobożny i Skrzynkę św. Mikołaja.
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, przekonany o szczególnym znaczeniu dorobku Skargi jako jednego z najwybitniejszych polskich twórców epoki renesansu, ogłasza rok 2012 Rokiem księdza Piotra Skargi.
Marszałek Sejmu
Patronami roku 2012 Sejm VI kadencji ustanowił także: Józefa Ignacego Kraszewskiego (200. rocznicą urodzin) oraz Janusza Korczaka (70. rocznica śmierci).
Strony związane z ks. Piotrem Skargą SI