Mundial 2018

„Walcz w dobrych zawodach…” – dar sportu

Nie tylko ze względu na mistrzostwa świata w piłce nożnej :)

Panie Jezu Chryste, pomagaj sportowcom być Twoimi przyjaciółmi i świadkami Twojej miłości. Pomagaj im wkładać tyle samo wysiłku w osobistą ascezę co w sport; wspomagaj ich w dążeniu do harmonijnej i spójnej jedności ciała i duszy.
Niech będą dla tych, którzy ich podziwiają, wartościowymi wzorami do naśladowania. Pomagaj im, aby byli zawsze atletami ducha i mogli zdobyć Twoją bezcenną nagrodę: wieniec niewiędnący i trwający na wieki. Amen!

św. Jan Paweł II, Rzym, 29.10.2000.

Ruch olimpijski

Koła olimpijskie

Współczesny ruch olimpijski odwołuje się do starożytnych olimpiad, które zrodziły się w kręgu kultury i religii greckiej. Od samego początku związane były one z kultem pogańskim. Z tej racji zaskakujący może więc być fakt, iż autorzy biblijni mimo to wielokrotnie odwołują się do obrazów sportowych. Szczególnie często czyni to św. Paweł Apostoł.

Niektóre z biblijnych cytatów "sportowych"

Stary Testament

A wreszcie rzekł Bóg: "Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!"

Rdz 1,26

Nastąpiło tak wielkie rozkrzewienie hellenizmu i taka moda na obce obyczaje, pod wpływem niezwykłej nikczemności bezbożnika, nie-arcykapłana Jazona, że kapłani nie okazywali już żadnej gorliwości w służbie ołtarza, ale gardząc świątynią i zaniedbując ofiary, zaraz na sygnał do rzucania dyskiem spieszyli się, aby wziąć udział w niezgodnych z Prawem ćwiczeniach palestry.

2 Mch 4, 13-14

Nowy Testament

Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie?

1 Kor 6, 19

Czyż nie wiecie, że gdy zawodnicy biegną na stadionie, wszyscy wprawdzie biegną, lecz jeden tylko otrzymuje nagrodę? Przeto tak biegnijcie, abyście ją otrzymali. Każdy, który staje do zapasów, wszystkiego sobie odmawia; oni, aby zdobyć przemijającą nagrodę, my zaś nieprzemijającą. Ja przeto biegnę nie jakby na oślep; walczę nie tak, jakbym zadawał ciosy w próżnię, lecz poskramiam moje ciało i biorę je w niewolę, abym innym głosząc naukę, sam przypadkiem nie został uznany za niezdatnego.

1 Kor 9, 24-27

Trzymajcie się mocno Słowa Życia, abym mógł być dumny w dniu Chrystusa, że nie na próżno biegłem i nie na próżno się trudziłem.

Flp 2, 16

Zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę, w Chrystusie Jezusie.

Flp 3, 13-14

Walcz w dobrych zawodach o wiarę, zdobądź życie wieczne: do niego zostałeś powołany i o nim złożyłeś dobre wyznanie wobec wielu świadków.

1 Tm 6, 12

W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego.

2 Tm 4, 7-8

Kiedy zaś objawi się Najwyższy Pasterz, otrzymacie niewiędnący wieniec chwały.

1 P 5 ,4

Listy św. Pawła - Porównania sportowe

Mogą dziwić chętnie używane przez Pawła porównania sportowe. Najszerzej rozbudowane znajdujemy pod koniec 9 rozdziału Pierwszego Listu do Koryntian: "Czyż nie wiecie, że gdy zawodnicy biegną na stadionie, wszyscy wprawdzie biegną, lecz jeden tylko otrzymuje nagrodę? Przeto tak biegnijcie, abyście ją otrzymali. Każdy, kto staje do zapasów, wszystkiego sobie odmawia; oni, aby zdobyć przemijającą nagrodę, my zaś - nieprzemijającą. Ja przeto biegnę nie jakby na oślep, walczę nie tak, jakby zadając ciosy w próżnię - lecz poskramiam i ujarzmiam moje ciało, abym ucząc innych, sam przypadkiem nie został uznany za niezdatnego." (1Kor 9,24-27).
A w Liście do Filipian: "(…) Zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę, w Chrystusie Jezusie." (Flp 3,13-14).
I chyba warto tu przypomnieć, że igrzyska, zawody sportowe, od niepamiętnych czasów odgrywały niezmiernie ważną rolę w pogańskim świecie greckim, co więcej, były przynajmniej pierwotnie ściśle związane z kultem bogów pogańskich i na ich to cześć odbywały się jeszcze także w czasach Pawła. Prawdą jest jednak również i to, że właśnie tego rodzaju porównania przemawiały najmocniej do ludzi, którzy w tym świecie się narodzili. Apostoł pogan umiał zaś posługiwać się ich językiem.

A.Świderkówna, Prawie wszystko o Biblii, s. 286.

Jan XXIII

"Liczne są bowiem i wielkiej wagi zalety i przymioty, które przy pomocy sportu rozwijają się w człowieku. W stosunku do ciała: Zdrowie, siła, zwinność, zgrabność, wdzięk oraz piękno; w stosunku do duszy: wytrwałość, męstwo, sprawność w wyrzeczeniu się." (1960)

Jan Paweł II o sporcie

"Dzięki sportom uprawianym na wolnym powietrzu odnajdują [ludzie] równowagę - czynnik konieczny dla zdrowia psychicznego i moralnego, podniety do wypełniania obowiązków" (Siena 17.06.1984).

"Tu w góry przyjeżdża się, by stanąć przed pewną rzeczywistością geograficzną, która nas przewyższa i pobudza do zaakceptowania tej postawy, do pokonania samych siebie. I widać tych piechurów, turystów, alpinistów, tych wspinających się nierzadko jak bohaterowie, którzy podążając za milczącym słowem, słowem majestatycznym, odwieczną wymową gór, idą, wspinają się i pokonują samych siebie, aby dotrzeć na szczyty" (Dolina Aosty, 1986).

"Kościół uważa aktywność sportową, uprawianą przy pełnym poszanowaniu obowiązujących zasad, za ważny instrument wychowawczy, zwłaszcza dla młodych pokoleń" (1988).

"Jest rzeczą znamienną, że niektóre wyrażenia typowe dla języka sportu - na przykład umiejętność dokonania wyboru, trening, dyscyplina życiowa, wytrwale znoszenie trudu, zaufanie do wymagającego przewodnika, uczciwa akceptacja zasad gry - nie są obce uczniom Chrystusa" (Rzym, 31.05.1990).

"Każdy rodzaj sportu niesie z sobą bogaty skarbiec wartości, które zawsze trzeba sobie uświadamiać, aby móc je urzeczywistnić" (Elbląg 1999).

"... sport jest przede wszystkim darem Bożym" (2000).

"Sport ujawnia (…) nie tylko bogate możliwości fizyczne człowieka, ale także jego zdolności intelektualne i duchowe" (2000).

"Sport nie jest celem, ale środkiem, może stać się czynnikiem współtworzącym cywilizację i służącym prawdziwej rozrywce, pobudzającym ludzi, by ujawniali swoje najlepsze strony" (2000).

"Niech ćwiczenia fizyczne będą częścią waszego poszukiwania wyższych wartości, które kształtują charakter i dają poczucie godności i sukcesu - we własnych oczach i w oczach innych. W rozumieniu chrześcijańskim samo życie jest współzawodniczeniem i zmaganiem o dobroć i świętość" (2000).

"O duchowej sile narodu świadczy także dobry sport…" (2000).

"Dziękuję tym wszystkim w naszej Ojczyźnie, którzy dostrzegają piękno i szlachetność sportu i starają się te wartości rozpowszechniać w społeczeństwie" (2000).

"Góry są wyzwaniem, góry prowokują człowieka, istotę ludzką, młodych, i nie tylko młodych, do dokonania wysiłku w celu zwyciężenia samych siebie".

"Kto chce naprawdę odnaleźć samego siebie musi nauczyć się obcować z przyrodą, bo oczarowanie jej pięknem wprowadza bezpośrednio w ciszę kontemplacji" (2000).